"Dopóki żyje na świecie choćby jeden człowiek, który nie zna Jezusa Chrystusa nie wolno Ci spocząć" bł. Franciszek od Krzyża, Założyciel Salwatorianów

niedziela

I NIEDZIELA ADWENTU

„Uważajcie”. Biblia Paulistów tłumaczy bardziej dosłownie: „miejcie oczy szeroko otwarte”.
Chwila zamkniętych oczu za kierownicą może zakończyć się tragicznie. Ktokolwiek przeżył taki moment, gdy auto już zjeżdża z pasa albo szlifuje krawężnik, wie, co to znaczy. Człowiekowi natychmiast skacze ciśnienie, na plecach pojawia się zimny pot. Warto zjechać z trasy i odpocząć, zanim będzie za późno. Może kilka łyków kawy, może mały spacer i dotlenienie mózgu. Tak jak kierowca nie może sobie pozwolić na sekundę drzemki, tak nikt z nas nie może lekceważyć odpowiedzialności za życie, swoje i innych. Adwent to pora na duchowy oddech, zjechanie na parking, dotlenienie, łyk czegoś na obudzenie. Zanim będzie za późno. 



 
 
 

UROCZYSTOŚĆ JEZUSA CHRYSTUSA KRÓLA WSZECHŚWIATA

To jeden z tych fragmentów Ewangelii, które olśniewają, trafiają prosto w nerw życia, zmuszają do postawienia pytania:

„Po której stronie właściwie jestem?”. To opowieść o czekającym nas sądzie. To ostatni fragment mowy eschatologicznej Jezusa, która cała jest wołaniem o to, byśmy wzięli odpowiedzialność za swoje życie. W Ewangelii Mateusza po tym tekście jest już tylko opis męki, śmierci i zmartwychwstania. Na ogół akcentujemy wezwanie do czynów miłosierdzia. To ważne, ale ważna jest także prawda o sądzie Bożym. Chodzi bowiem ostatecznie o prawdę. O to, kim jesteśmy i kim się stajemy przez nasze decyzje, czyny i słowa. Śmierć zedrze wszelkie maski, pozory, fikcje. Bóg jest Prawdą, która nas kiedyś osądzi. Rysują się na horyzoncie dwie możliwości: albo „Pójdźcie, błogosławieni”, albo „Idźcie precz, przeklęci”. Sensem tego fragmentu Ewangelii i wszystkich innych zapowiedzi sądu jest apel do mojego „dziś”. Nasze decyzje, postawy, czyny mają swoje konsekwencje. Na wieczność.


 

XXXII NIEDZIELA ZWYKŁA

Liturgicznym kontekstem czytań jest święto Rocznicy Poświęcenia Bazyliki na Lateranie (na zdjęciu). Ta rzymska świątynia jest pierwszą katedrą biskupa Rzymu. Jej święto zwraca uwagę na znaczenie każdej chrześcijańskiej świątyni oraz na rolę następcy św. Piotra. Ewangelię o oczyszczeniu świątyni trzeba więc próbować odczytać w tym świetle. Jezus oczyszczający jerozolimską świątynię zwraca uwagę, że wszelkie, najświętsze nawet znaki i instytucje wymagają odnowienia.
Do tego, co święte, łatwo przykleja się grzech. Ludzki egoizm ma tendencję do ustawiania przy świątyni swoich stoisk, stolików, bud, w których chcemy załatwiać własne interesy pod przykrywką „bożych” spraw.
 
 

sobota

XXXI NIEDZIELA ZWYKŁA

Panie, gdybyś tu był, mój brat by nie umarł. 

W słowach Marii wielu z nas odnajduje swoją własną skargę do Boga, swój ból, żałobę, bunt. Nie trzeba kryć tych emocji podczas modlitwy. Gdzie był Bóg? To pytanie często pada w obliczu śmierci. Ona prawie zawsze przychodzi nie w porę. Niezgoda na śmierć jest czymś dobrym. Nie wolno jej w sobie zagłaskiwać jakimś tanim pocieszeniem. Tak, trzeba wołać do Boga wielkim głosem, z głębi swojej miłości do tych, którzy umarli „Panie, to niemożliwe, by on/ona umarł/umarła!”. Miłość nigdy nie godzi się ze śmiercią. Miłość zamienia nasz żal rozstania w nadzieję spotkania.
 
 
Msze św. w Uroczystość Wszystkich Świętych
Bagno: 
godz. 8:30 - Msza św.
godz. 13:30 - procesja z kościoła na cmentarz
ok. godz. 14:00 - Msza św. na cmentarzu
(Najbliższa Msza św.wieczorem - o godz. 18:30 w Obornikach Śl. przy ul. Trzebnickiej

W.Lipa i Godzięcin
godz. 10:00 Msza św
po Mszy procesja i Msza św. na cmentarzu