„Drzwi były zamknięte z obawy”. Uczniowie są zamknięci w swoim lęku.
Przygniatają ich obawy o przyszłość. Jakże często my też bywamy zamknięci w świecie swoich lęków, pytań, zwątpień. Gdy na głowę człowieka spada krzyż, wtedy wycieka z niego życie. Kiedy słyszymy informacje o zamachach, spadających samolotach, wojnach, wtedy zaczynamy się bać. Korzeniem wszystkich lęków jest strach przed śmiercią. Jezus wchodzi w sam środek tych naszych obaw i przynosi pokój. Zmartwychwstały obdarowuje ludzi łaską panowania nad lękiem, wyciszenia obaw. On zwyciężył śmierć. Tu bije źródło nadziei silniejszej od wszelkich „zamkniętych drzwi”, czyli sytuacji bez wyjścia. Ktoś, kto nie boi się śmierci, niczego się już nie obawia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz