„W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym świecie”. Zestawienie narodzin Jezusa z pierwszym rzymskim cesarzem oraz spisem ludności jest celowym zabiegiem ewangelisty. Cesarz zarządził spis ludności w „całym świecie” (gr. oikoumene oznacza „ziemia zamieszkana”). Chodziło o Cesarstwo Rzymskie, ale władca Rzymu miał ambicję panowania nad całym światem. Co więcej, chciał być uważany za boga i rzeczywiście uchodził za boga. W 27 r. przed Chr. senat rzymski nadał mu tytuł „Augustus”, czyli dosłownie „godny uwielbienia”. Cezar bywał nazywany także zbawicielem; uważano wtedy powszechnie, że on jest tym, który przyniósł ziemi pokój, jego panowanie miało być początkiem nowej ery dobrobytu i szczęścia. Kiedy poznajemy ten historyczny kontekst, rozumiemy lepiej, co chce powiedzieć św. Łukasz. Prawdziwym Bogiem, Zbawicielem, Dawcą pokoju i Kimś prawdziwie godnym uwielbienia jest Jezus, Syn Maryi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz