Dziękujemy Parafianom za wsparcie!
Zdjęcia z zimowiska można obejrzeć TUTAJ
niedziela
Zimowisko scholi i ministrantów - Łężyce 2014
Dziękujemy Parafianom za wsparcie!
Zdjęcia z zimowiska można obejrzeć TUTAJ
VII NIEDZIELA ZWYKŁA
„Nie stawiajcie oporu złemu”. To zdanie wyjęte z kontekstu może być źle zrozumiane. Na zło trzeba reagować, nie chodzi o pasywność. Rzecz w tym, jak postępować w sytuacji, w której zostanę zaatakowany przez czyjeś złe postępowanie.
Wyjaśnieniem jest kontekst. „Słyszeliście, że powiedziano: Oko za oko i ząb za ząb”. Ta zasada (tzw. prawo talionu) znana z Biblii, ale także z Kodeksu Hammurabiego, narzucała ograniczenie na odwet. Wysokość kary musiała odpowiadać ciężkości przestępstwa. Pan Jezus idzie znacznie dalej. Wzywa do całkowitego zrezygnowania z odwetu. „Jeśli cię kto uderzy w prawy policzek, nadstaw mu i drugi”. Policzek jest tu symbolem poniżenia kogoś. Nie odpowiadaj na zło złem, ale dobrem. Nie poniżaj tych, którzy ciebie poniżają. Sam Pan zrealizował tę zasadę w całej pełni na krzyżu. Na zło odpowiedział oddaniem już nie drugiego policzka, ale całego życia.
VI NIEDZIELA ZWYKŁA
Czytamy dziś w Ewangelii fragmenty tzw. Kazania na Górze, programowej mowy Pana Jezusa.
Mateusz przedstawia Go jako nowego Mojżesza, który przynosi nowe Prawo, nową Torę. Jezus podkreśla, że nie chodzi o odrzucenie Prawa Starego Przymierza, ale o jego wypełnienie. Skoro wypełnienie, dlatego mowa jest o większej sprawiedliwości. Ludzka sprawiedliwość zaś oznacza w Biblii nie tyle jedną cnotę, ile pewien ideał – całokształt moralnego życia poddanego Bożemu Prawu. Jezus wskazuje, że istotą sprawiedliwości nie jest czysto formalne posłuszeństwo przepisom, ale serce poddane Bogu. Nie chodzi wcale o lekceważenie zewnętrznych zachowań, ale o spójność. To, co na zewnątrz, musi się zgadzać z wnętrzem. Ostatecznie całe Boże Prawo streszcza się w przykazaniu miłości. A ta zaczyna się w sercu, ale wyraża się w konkretnych słowach, postawach, czynach itd.
V NIEDZIELA ZWYKŁA
Fragmenty Ewangelii odczytywane w liturgii są wyjęte z kontekstu. Dobrze jest przypomnieć, że zdania o soli i świetle dla świata padają w tzw. Kazaniu na Górze, zaraz po ośmiu błogosławieństwach.
To jakby pointa. Błogosławieństwa dają portret ucznia Jezusa. To drogowskazy, a zarazem obietnice, paradoksy, w których Boża logika przeciwstawiona jest logice tego świata. „Błogosławieni”, czyli szczęśliwi. Szczęśliwi z powodu Ewangelii są solą i światłem dla świata. Ludzie żyjący błogosławieństwami pokazują innym drogę, są żywym dowodem na życie szczęśliwe, na życie błogosławione. Uczeń Jezusa jest szczęśliwy nie tylko dla siebie, ale i dla innych. Moja świętość nigdy nie jest świętością tylko dla mnie, ale dla całej ziemi. Kiedy próbujesz żyć jak Jezus, stajesz się błogosławieństwem dla świata.
niedziela
IV NIEDZIELA ZWYKŁA - OFIAROWANIE PAŃSKIE
„Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim”. Podobny zwrot powtarza się kilka razy.
Maryja i Józef postępują zgodnie z Prawem Mojżeszowym. Każda kobieta izraelska po urodzeniu dziecka miała obowiązek rytualnego oczyszczenia przez złożenie ofiary (Kpł 12,1-8). Ponadto należało wykupić pierworodnego syna, który był własnością Boga. „Gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego” – zauważa Łukasz. Maryja uczy nas, że wierność Bogu oznacza wypełnianie Prawa Bożego. A przecież właśnie Ona po zwiastowaniu mogłaby oczekiwać specjalnego traktowania. W gruncie rzeczy nie potrzebowała oczyszczenia po urodzeniu Jezusa. Ale pozostaje posłuszna Prawu. Skromna, prosta, uboga kobieta poddana Bogu. Nabożeństwo do Maryi oznacza nie tylko modlitwę, ale także Jej naśladowanie. Wraz z Józefem „wypełnili wszystko”. Słowo „wszystko” brzmi jak wyrzut sumienia. Czy jestem wierny Bożym przykazaniom, także prawu kościelnemu?
Subskrybuj:
Posty (Atom)