List o MISJACH ŚWIĘTYCH

Siostry i bracia w Chrystusie Panu

Usłyszeliśmy dziś w Ewangelii słowa Jezusa: „Idźcie! Oto posyłam was jak owce między wilki... Mówcie im: Przybliżyło się do was królestwo Boże”. Ostatni nakaz Jezusa przed wniebowstąpieniem brzmiał: „Idźcie i czyńcie uczniów ze wszystkich narodów!”. Często słyszymy na kazaniach, w homiliach papieskich i dokumentach Kościoła o konieczności wyjścia na zewnątrz, o tym, że Kościół musi wyjść w stronę człowieka, bo jak naucza Sobór Watykański II: „Człowiek jest drogą Kościoła”. Słyszymy nauczanie kolejnych papieży, którzy mówią o potrzebie ewangelizacji. Papież Franciszek każe nam wprost wychodzić i robić raban! I pewnie wielu z nas kiwało głowami ze zrozumieniem, że owszem, że tak trzeba, że to słuszne. Bo jeśli zostaniemy zamknięci w naszej mentalności, która mówi: „zawsze tak było i było dobrze”, to nasze kościoły za 20 lat będą puste.

Dziś przychodzi moment, kiedy musimy sobie uświadomić, że to wołanie Kościoła wyrażane przez tak wielu papieży i świętych – wołanie Jana Pawła II: „Nie możemy być spokojni, gdy pomyślimy o milionach naszych braci i sióstr, tak jak my odkupionych krwią Chrystusa, którzy żyją nieświadomi Bożej miłości”, papieża Franciszka, że „Każdy musi być głosicielem Ewangelii!”, czy wołanie założyciela Salwatorianów: „Dopóki żyje na świecie choćby jeden tylko człowiek, który jeszcze nie zna i nie kocha Jezusa Chrystusa Zbawiciela Świata, nie wolno ci spocząć!” - JEST SKIEROWANE DO CIEBIE I DO MNIE!

Jest teraz szczególna okazja, by podjąć to wyzwanie. To święty czas, w jaki wchodzimy w naszej parafii. Czas Misji Świętych, to znaczy czas duchowej odnowy, czas odnawiania fundamentów naszej wiary i czas głoszenia Ewangelii tym, których tu z nami nie ma!

Po dziesięciu latach od ostatnich misji, kiedy widzimy jak niemal na naszych oczach topnieje ilość dzieci Bożych, która w świątyniach oddaje Bogu chwałę, trzeba nam podjąć wyzwanie jakie stawia przed nami Chrystus, który mówi: „idźcie i głoście”. Nie siedźcie na miejscu i czekajcie, aż ktoś za was to zrobi, „bo my już za starzy”, „bo myśmy się przyzwyczaili”, ale idźcie i głoście!!!

Misje święte w parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Bagnie niech będą naszym wyjściem do świata, który jest głodny Ewangelii, głodny Chrystusa i głodny Miłosierdzia.

Wyjdźmy z naszych domów, my uczniowie Chrystusa, zapłońmy tym ogniem, o którym mówił Jezus: „Przyszedłem ogień rzucić na ziemię i jakże pragnę, ażeby już zapłonął” i zapalmy nim innych!

Chcemy wyjść do ludzi, którzy oddalili się od Chrystusa i Kościoła. Misje rozpoczniemy w niedzielę 25 września najpierw w czasie Mszy św. przed południem we wszystkich kościołach, a potem o godzinie 18.00 w centralnym miejscu terenu parafii. Wielki namiot misyjny, który ma pomieścić ok. 900 osób na siedząco chcemy postawić w Osolinie, na polu, jadąc od Bagna po prawej stronie za przystankiem, naprzeciw sklepu.

W poniedziałek, wtorek i w środę swoje spotkania do południa będą tam miały dzieci z naszych szkół w Osolinie i Godzięcinie. Każdego dnia od poniedziałku do soboty będą pod tym namiotem Główne Spotkania Misyjne dla Wszystkich, w godzinach od 19 do 21.00. Z naszych wiosek będą każdego dnia podstawiane autobusy, żeby mogły zabrać tych, którzy nie mogą dojechać własnymi środkami transportu.

Nasze przygotowania i prace dotyczą zorganizowania całego przedsięwzięcia. Potrzebny sprzęt techniczny i ludzie, którzy zechcą wielkodusznie ofiarować swój czas i pracę.

• Pod namiotem musi stanąć scena dla zespołu i prowadzących.
• Potrzebne oświetlenie i nagłośnienie estradowe, tak by nie tylko osoby wewnątrz namiotu mogły dobrze słyszeć, ale żeby śpiew i Słowo Boże mogły rozlewać się na całą okolicę.
• Potrzebne są miejsca siedzące – ławki – które pomieszczą kilkaset osób.
• Potrzebny jest ekran diodowy, który pozwoli dobrze widzieć nawet w dzień.
• Potrzebne jest zaplecze: namiot medyczny, by służyć pomocą, potrzebne toalety.

Potrzebne są także służby:

• Ochrona (by wszyscy na miejscu czuli się komfortowo i bezpiecznie)
• Służby parkingowe, które będą pomagały w sprawnym ustawianiu samochodów tak, żeby drogi były przejezdne, a wjazd i wyjazd były sprawne.
• Straż nocna, do pilnowania całej przestrzeni z namiotami i sprzętem w czasie, gdy nic na placu się nie dzieje.
• Służby porządkowe, które na miejscu w namiocie pomogą osobom potrzebującym znaleźć wolne miejsce, drogę do toalety itp.

Misje parafialne zakończymy 2 października w niedzielę, jedną tego dnia, centralną Eucharystią dla całej parafii o godzinie 11.00.

Po zakończeniu tej Mszy św. planujemy Festyn, który będzie okazją także do integracji i promocji wszystkich wiosek i społeczności naszej parafii.

W tym miejscu bardzo gorąco prosimy i apelujemy o pomoc. Zwracamy się z prośbą do wlodarzy i mieszkańców wszystkich wiosek – bez waszego wsparcia nie damy rady! Pomóżcie w następujących przestrzeniach:

• Jest rzeczą godną, by w związku z misjami mieszkańcy odnowili wszelkie przydrożne krzyże i kapliczki – zewnętrzne znaki naszej wiary.
• Potrzeba, aby na niedzielę 2 października wokół dużego namiotu każda wioska postawiła swój mały namiot. Celem tych wioskowych namiotów jest:

• Prezentacja własnej społeczności wiejskiej w dowolnej formie, pokazanie tego, czym wioska chce się pochwalić.
• Zorganizowanie poczęstunku dla innych.

• Jeżeli wioska ma taką możliwość, prosimy także o przygotowanie programu artystycznego, którym można by zaprezentować swoją społeczność
• Bardzo gorąco prosimy aby, jeśli to możliwe, każda wioska spróbowała wziąć odpowiedzialność za stróżowanie w jedną noc nad namiotami i sprzętem i zebrała chętne do tego osoby.

Czy jest szansa, by to wszystko się udało? Skąd my duszpasterze mamy ufność i wiarę, że to się powiedzie?

Z wielką radością pragniemy was poinformować, że cały plan, ze szczegółami, wraz z planowanymi przygotowaniami duchowymi został przedstawiony naszemu ks. Biskupowi Andrzejowi Siemieniewskiemu, który z nadzwyczaj wielką otwartością, a nawet entuzjazmem odniósł się do tych zamierzeń i udzielił temu dziełu, wszystkim przygotowaniom i ludziom biorącym udział w tych przygotowaniach, a także uczestnikom swojego pasterskiego błogosławieństwa.

Jesteśmy po szeregu spotkań z różnymi instytucjami i mamy wsparcie od naszych samorządów: tak powiatów, jak i gmin, które z niezwykle dużą życzliwością odniosły się do tego projektu i udzieliły konkretnego wsparcia.

Ogromnie cieszymy z bardzo życzliwego przyjęcia tego projektu przez naszych współbraci, z Wyższego Seminarium Duchownego Salwatorianów, którzy wyrazili gotowość do wszelkiej możliwej pomocy.

Biorąc pod uwagę naprawdę wielkie serca ludzi tej parafii jesteśmy pełni optymizmu i wierzymy, że dzieło będzie niezwykle udane.

Oczywiście same przygotowanie techniczne to tylko część przygotowań. Pamiętajmy, że sprawa dotyczy wypełnienia tej misji, którą nie sami sobie wyznaczyliśmy, ale którąśmy otrzymali od Jezusa Chrystusa. Zatem to sam Jezus musi tutaj działać i dlatego teraz kilka słów o planie duchowych przygotowań:

Oprócz tych przygotowań, które trwają od wielu miesięcy, w ramach których duża część parafii modli się w intencji misji 1 dziesiątką różańca, pragniemy te bezpośrednie przygotowania oprzeć na 4 filarach:

1. Uwielbienie
2. Adoracja Najświętszego Sakramentu
3. Różaniec
4. Czytanie Słowa Bożego

Uwielbienie

We wrześniu, z początkiem nowego roku szkolnego, po okresie urlopowym będziemy przeżywać w parafii tzw. „Święto Namiotów”. Będzie to czas duchowej mobilizacji, polegający na codziennym (od poniedziałku do piątku) czytaniu Słowa Bożego i modlitwie uwielbienia. Spotkania prowadzić będzie nasza parafialna wspólnota charyzmatyczna. Spotkania te będą się odbywać po kolei we wszystkich kościołach parafii. Pragniemy, by w tej modlitwie uczestniczyła jak największa ilość wiernych.

Adoracja Najświętszego Sakramentu

Pragniemy, aby w parafii odbyła się Peregrynacja Najświętszego Sakramentu po domach naszej parafii. Rodziny, które wyrażą chęć goszczenia u siebie Najświętszego Sakramentu, zgłoszą to u duszpasterzy parafii. Peregrynacja taka będzie przez kilka wyznaczonych dni, w określonych godzinach. W tym czasie Kapłan z Najświętszym Sakramentem w asyście rodziny, będzie przemieszczał się przez teren parafii błogosławiąc domom, ludziom i ziemi. Rodzina goszcząca u siebie Pana Jezusa, będzie czekała w drzwiach domu, klęcząc. Następnie z Panem Jezusem i kapłanem wejdą do domu, gdzie przez wyznaczony czas będą adorować i modlić się wspólnie. Potem, po błogosławieństwie domu, rodzina odprowadza Pana Jezusa do następnego domu, w którym w progu czeka kolejna rodzina. Czas wizyty Pana Jezusa w domu będzie zależał od ilości chętnych rodzin. Osoby goszczące Pana Jezusa w domu zapraszamy do wcześniejszego skorzystania z sakramentu pokuty.

Peregrynacja Pana Jezusa po domach parafii chcemy rozpocząć i zakończyć całodobową adoracją Najświętszego Sakramentu w kościele (co w parafii było praktykowane już kilka razy). Terminy tej peregrynacji zostaną podane w późniejszym czasie. Chcemy także zaprosić Was do podjęcia godzinnych dyżurów modlitewnych raz w tygodniu przed Panem Jezusem w przygotowywanej w Bagnie kaplicy Najświętszego Sakramentu.

Różaniec

Jest to przestrzeń, w którą o zaangażowanie szczególnie prosimy Róże Różańcowe. W wyznaczone dni we wszystkich kościołach parafii równocześnie Róże Różańcowe, oraz wszyscy mieszkańcy zaproszeni będą do odmawiania wszystkich części różańca w intencji Misji Świętych. Najlepiej gdyby mogło się to odbywać codziennie przez cały tydzień.

Czytanie Słowa Bożego

Pragniemy zorganizować w parafii w jedną z niedziel „Parafialne czytanie Pisma św.” W wyznaczone godziny we wszystkich kościołach parafii zostaną zaproszeni ludzie do publicznego i głośnego czytania Pisma św. tak, by Słowo Boże rozlegało się we wszystkich częściach parafii.

Szczegóły dotyczące tych przygotowań duchowych – kiedy, jak i gdzie, oraz zapisy do przyjęcia Pana Jezusa u siebie w domu podamy i rozpoczniemy od następnej niedzieli. Informacje oraz szczegóły dotyczące kolejnych działań będą systematycznie podawane.

Siostry i bracia w Chrystusie Panu.

Bardzo was prosimy o pomoc zarówno duchową, jak i pomoc materialną i fizyczną w takim zakresie, w jakim możecie jej udzielić. Trzeba wielkiej mobilizacji nas wszystkich, aby spróbować wyjść do ludzi, których chcielibyśmy przyprowadzić do Pana Jezusa.

Jesteśmy przekonani, że gdy wszyscy razem – bez względu na jakiekolwiek różnice poglądów, nawet wszelkie animozje, nieporozumienia czy urazy – zjednoczymy się w tym dziele ewangelizacji, to pierwszymi namacalnymi owocami tych Misji będzie jedność i wynikająca z niej głęboka radość. A one będą promieniować na innych!

Kochani parafianie, prosimy was o otwarte serca, o mobilizację, o konkretną pomoc i o to, byśmy wszyscy wznieśli się ponad to, co dzieli, byśmy wydobyli z siebie te nasze najpiękniejsze cechy, jakie posiadamy. Bo cel jest przed nami. Wielki. Największy, jaki możemy sobie wyobrazić. Zbawienie własne i braci – czyli prawdziwie piękne i szczęśliwe życie, którego Źródłem i Dawcą jest Bóg, a w przyszłości pełnia radości w niebie!

Wasi duszpasterze